Veel mensen hebben de weg al gevonden naar de Herkenrodebossen. Via dit filmpje leren jullie ook waarom ze Herkenrodebossen heten en niet Kermtbos 😉 Al zal dit voor sommige mensen altijd moeilijk blijven…
Ten zuidwesten van Hasselt, op de grens van de deelgemeentes Kermt en Stevoort, ligt een afwisselend landschap met bossen, weilanden en akkers die rijk zijn aan kleine landschapselementen zoals hagen, houtkanten, knotbomen en poelen. Het gebied wordt doorsneden door talrijke grachtjes. Hier wandel je bijna volledig op onverharde wegen door een verrassend mooi landschap.
In de 17de en 18de eeuw waren de Herkenrodebossen eigendom van de abdij van Herkenrode. Het gebied bestond toen nog grotendeels uit één groot boscomplex met aan de randen weilanden en hooilanden met hagen en bomenrijen. De Cisterciënzerzusters haalden er hun houtvoorraad en lieten er hun vee grazen. De vele afwateringsgrachtjes en houtwallen zijn sporen uit dit verre verleden. Inmiddels zijn heel wat delen van het bos omgevormd naar akkers en weilanden. Vandaag is het landschap een mozaïek van bossen en restanten van het oude land(bouw)gebruik zoals hooilandjes, hagen, houtkanten, knotbomen en poelen. Dit afwisselende landschap, dat zich eeuwenlang ongestoord kon ontwikkelen, vormt het leefgebied voor heel wat dier- en plantensoorten.
Wat schuilt daar in het struikgewas?
De Herkenrodebossen herbergen nog enkele oude boskernen. Ze zijn het ideale leefgebied voor een aantal zeldzame soorten.
Zo zakt de wespendief elk voorjaar af naar de Herkenrodebossen om er te broeden. Deze roofvogel – die overwintert in tropisch Afrika – heeft zijn naam niet gestolen. Hij heeft een uitgesproken voedselvoorkeur voor wespen en is verlekkerd op zowel de larven, de poppen, de volwassen wespen als de honing. Met zijn schubachtige kopveren en dikke huid op zijn poten is hij goed gewapend om wespennesten uit te graven.
Een andere schuwe bewoner van de Herkenrodebossen is de hazelmuis. Dit oranjebruine, donzige nachtdier heeft een behaarde staart die bijna even langs is als haar lichaam: +/- 8 cm. Met die staart verplaatst zij zich behendig door het struikgewas. De hazelmuis maakt een broednest en enkele, verspreid gelegen, slaapnesten in stekelige struiken zoals bramen en sleedoorn. In het koude seizoen houdt de hazelmuis een winterslaap in een speciaal daarvoor op de grond gemaakt winternest.
Beide soorten zijn gevoelig voor verstoring en hebben behoefte aan een afwisselend landschap. De wespendief voelt zich het beste thuis in een gevarieerd oud bos met voldoende open plekken waar hij naar voedsel kan zoeken. De hazelmuis heeft nood aan gevarieerde bosranden met voldoende beschutting en voedselaanbod zoals vruchten, zaden en noten.
Traag maar mooi
Meer dan 90% van deze Verborgen Moois wandeling loopt over trage wegen die enkel bestemd zijn voor niet-gemotoriseerd verkeer. De meeste van deze paden liggen op het domein van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB). Maar om de twee lusvormige wandelingen te ontwikkelen moest er aan verschillende privé-eigenaars doorgang gevraagd worden. Dankzij hun medewerking mogen we onder andere over een private weg langs een plantenkwekerij wandelen en heeft een landbouwer de prikkeldraad van zijn weiland drie meter naar binnen verplaatst zodat we een doorsteek kunnen maken langs zijn koeienweide.Ook werd er een oude buurtweg verlegd en opnieuw opengemaakt. Buurtwegen opgenomen in de Atlas de Buurtwegen uit 1842 zijn openbaar. Iedereen mag er dus in principe gebruik van maken. Maar in de praktijk is er vaak niks meer te zien van deze voetwegen. In dit geval liep het traject van de buurtweg dwars door een weide en een privétuin. Na overleg met de eigenaar werd beslist om de buurtweg te verleggen naar een bosrand tegen de perceelgrens.